Oferta

wspomaganie rozwoju dzieci

Logopedia

Logopedia to dziedzina terapii zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem zaburzeń mowy, języka i komunikacji. Logopeda to specjalista, który zajmuje się terapią pacjentów w różnym wieku, od niemowląt po osoby starsze.

Terapia logopedyczna jest stosowana w przypadku różnego rodzaju zaburzeń mowy, takich jak: zaburzenia wymowy (np. jąkanie się, seplenienie, zniekształcenia artykulacyjne), zaburzenia rozwoju mowy (np. opóźniony rozwój mowy u dzieci), zaburzenia mowy spowodowane wadami zgryzu, wady wymowy związane z wadami słuchu, afazje (zaburzenia zdolności językowych w wyniku urazu mózgu lub choroby neurologicznej), dyzartrii (zaburzenia mowy spowodowane uszkodzeniami układu nerwowego) i innych.

Terapia logopedyczna polega na diagnozowaniu i ocenie problemów mowy, a następnie na opracowaniu planu terapeutycznego, który będzie uwzględniał indywidualne potrzeby pacjenta. Podczas terapii logopedycznej logopeda stosuje różnego rodzaju ćwiczenia i metody terapeutyczne, które pomagają pacjentowi w poprawie komunikacji i zdolności językowych.

Terapia logopedyczna jest niezwykle ważna dla rozwoju i funkcjonowania pacjentów z zaburzeniami mowy, ponieważ pozwala na poprawę jakości życia, ułatwiając komunikację i integrację społeczną.

Neurologopedia

Integracja sensoryczna

Integracja sensoryczna to proces, w którym mózg odbiera, analizuje i łączy informacje sensoryczne z różnych źródeł, takich jak wzrok, słuch, dotyk, smak i zapach. Dzięki temu umożliwia nam ona właściwe funkcjonowanie w środowisku.

W niektórych przypadkach, u niektórych dzieci i dorosłych, może dochodzić do zaburzeń w procesie integracji sensorycznej, co prowadzi do trudności w regulacji zachowania, emocji oraz funkcjonowaniu w codziennym życiu. Objawy takie jak nadwrażliwość lub podwrażliwość na bodźce sensoryczne, trudności z koordynacją ruchową, problemy z koncentracją, lęki i zaburzenia emocjonalne, mogą wskazywać na występowanie zaburzeń integracji sensorycznej.

Terapia integracji sensorycznej skupia się na stymulowaniu różnych układów sensorycznych (dotyku, układu przedsionkowego, proprioceptywnego, wzroku, węchu, słuchu, smaku, interocepcji) w celu poprawy funkcjonowania całego organizmu. Terapia ta jest oparta na ćwiczeniach ruchowych i sensorycznych, które mają na celu zwiększenie świadomości ciała, koordynacji ruchowej, poprawę procesów percepcyjnych oraz regulację emocjonalną. Terapia integracji sensorycznej może być stosowana u dzieci i dorosłych, u których występują zaburzenia integracji sensorycznej.

Aby sprawdzić, czy dziecko ma zaburzenia integracji sensorycznej należy wykonać diagnozę przetwarzania procesów integracji sensorycznej, diagnoza składa się z wywiadu z rodzicem, obserwacji swobodnej zabawy dziecka, Obserwacji Klinicznej i Testów (zwykle 2-3 spotkania) oraz opisu procesów przetwarzania integracji sensorycznej.

Terapia integracji sensorycznej może być wskazana dla dzieci,          u których występują zaburzenia integracji sensorycznej. Oto kilka objawów, które mogą wskazywać na potrzebę terapii integracji sensorycznej:

  1. Nadwrażliwość na bodźce sensoryczne, takie jak dźwięki, dotyk, zapachy, smaki i światło, które powodują dyskomfort lub ból.

  2. Problemy z koordynacją ruchową, takie jak trudności z równowagą, upadki, niezręczność w poruszaniu się, niezdarność.

  3. Trudności z koncentracją, uwagą i organizacją, co utrudnia codzienne funkcjonowanie.

  4. Problemy z emocjami, takie jak lęki, niepokój, nadmierna reaktywność emocjonalna lub brak reakcji na bodźce emocjonalne.

  5. Nieprawidłowości w procesach sensorycznych, takie jak trudności z rozróżnianiem kolorów, dźwięków, kształtów, tekstur i innych elementów otoczenia.

  6. Opóźnienie rozwoju mowy, motoryki, umiejętności społecznych i innych obszarów rozwoju.

Jeśli zauważasz u  swojego dziecka te objawy, warto skonsultować się z terapeutą integracji sensorycznej, który przeprowadzi dokładną diagnozę i zaleci odpowiednie metody terapeutyczne.

Psycholog

  • Konsultacje dla dzieci w każdym wieku rozwojowym
  • Zajęcia psychoedukacyjne, terapeutyczne dla dzieci z autyzmem, Zespołem Aspergera, Zespołem Downa, nadpobudliwością psychoruchową (ADHD)
  • Konsultacje psychologiczne dla rodziców, poradnictwo i wsparcie w procesie wychowawczym
  • Wsparcie psychologiczne w sytuacjach kryzysowych: rozwód, wykluczenia społeczne,niska samoocena
  • Kształtowanie właściwych zachowań społecznych, nabywanie umiejętności społecznych i właściwej komunikacji
  • Wspomaganie wszechstronnego rozwoju dzieci, budowanie poczucia własnej wartości
  • Minimalizowanie deficytów rozwojowych
  • Usprawnianie pracy procesów poznawczych: ćwiczenie i doskonalenie pamięci krótkotrwałej i długotrwałej; usprawnianie motoryki małej ( elementy arteterapii); ćwiczenia poprawiające spostrzegawczość, percepcję, koncentrację uwagi; usprawnianie pracy obu półkul mózgowych (metoda Dennisona)
  • Podnoszenie funkcjonowania procesów emocjonalnych dzieci: poprawne wyrażanie oraz odbieranie emocji i uczuć.

Terapia czaszkowo-krzyżowa

Terapia czaszkowo-krzyżowa (ang. Craniosacral Therapy, CST) to metoda terapeutyczna, która skupia się na poprawie pracy układu nerwowego, poprzez stymulację ruchu płynu mózgowo-rdzeniowego w obrębie czaszki, kręgosłupa oraz kości krzyżowej. Techniki terapeutyczne związane z CST mają na celu usprawnienie pracy układu nerwowego, poprawę funkcjonowania mięśni i stawów, a także redukcję napięć i bólu.

Terapia czaszkowo-krzyżowa opiera się na założeniu, że układ kostny czaszki, kręgosłupa i kości krzyżowej jest połączony z układem nerwowym i płynem mózgowo-rdzeniowym. Terapia czaszkowo-krzyżowa polega na bardzo delikatnej manipulacji i uciskaniu w obrębie czaszki, klatki piersiowej, przepony, miednicy i kości krzyżowej w celu rozluźnienia struktur łącznotkankowych,  poprawy przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego, co wpływa na poprawę pracy układu nerwowego, a także na redukcję napięć i bólu.

 

Poprawia funkcje układów:

•oddechowego (pogłębia oddech),

•nerwowego,

•krążenia,

niweluje napięciowe bóle brzucha, poprawia pracę układu limfatycznego, niweluje urazy okołoporodowe.

Wskazania: autyzm, ADHD, ZA, kłopoty z koncentracją, dysleksja, stres, depresja, migreny, zawroty głowy, kłopoty ze wzrokiem i słuchem, zapalenia zatok i ucha, kłopoty ze snem i wiele innych. 

Terapia ręki

Terapia Ręki ma na celu usprawnianie motoryki małej, dokładniej mówiąc precyzyjnych ruchów dłoni i palców, dodatkowo  dostarcza wrażeń dotykowych i poznawania dzięki nim różnorodnych faktur, kształtów, temperatur, ziarnistości oraz umiejętności ich różnicowania. Celem terapii ręki jest osiągnięcie przez pacjenta samodzielności w podstawowych czynnościach życia codziennego.
Rozwój małej motoryki zawiera się w całościowym rozwoju psychomotorycznym dziecka i przebiega równolegle do całościowego rozwoju dziecka. Termin ten odnosi się głównie do czynności związanych z użyciem palców i dłoni, obręczy barkowej,  a także koordynacji wzrokowo-ruchowej.
Podstawowymi umiejętnościami rozwijanymi w trakcie doskonalenia motoryki małej są:
kontrolowane ruchy rąk i palców,
chwytanie przedmiotów jedną ręką bez pomocy,
manipulowanie przedmiotem w celu wykonania zadania,
skoordynowane używanie obu rąk.

Cel terapii ręki:

  • wspomaganie precyzyjnych ruchów rąk
  • poprawa umiejętności chwytu
  • wyuczenie zdolności skupienia uwagi, fiksacji wzroku na przedmiocie,
  • wzmacnianie koncentracji
  • poprawa koordynacji wzrokowo-ruchowej
  • przekraczanie linii środkowej ciała

Dla kogo terapia ręki:

  • dzieci mające wyraźnie obniżone lub podwyższone napięcie mięśniowe w obrębie kończyny górnej i obręczy barkowej,
  • dzieci niechętnie podejmujące czynności manualne (malowanie, lepienie z plasteliny, układanie drobnych przedmiotów),
  • dzieci mające problem z nauką czynności samoobsługi codziennej (ubieranie, wiązanie sznurowadeł, zapinanie guzików itp),
  • dzieci mające problem z koordynacją obu rąk podczas czynności manipulacyjnych,
  • dzieci wykonujące czynności wymagające dużej precyzji zbyt wolno lub za szybko i niedbale,
  • dzieci mające problem z  dotykaniem nowych i różnorodnych faktur.

Terapia pedagogiczna

W trakcie terapii pedagogicznej terapeuta pracuje z dzieckiem, stosując różnorodne metody i techniki pedagogiczne, takie jak ćwiczenia wzrokowe, słuchowe, pamięciowe, koncentracji uwagi, a także gry i zabawy dydaktyczne. Terapia pedagogiczna może również obejmować pracę z rodzicami dziecka, aby wspólnie opracować strategie pomagające dziecku w nauce i rozwoju. Jest to skuteczna metoda pracy z dziećmi i młodzieżą z różnymi trudnościami w nauce i rozwoju, a także pomocna w zapobieganiu występowania takich problemów.

Badanie ADOS-2  kluczowe narzędzie w diagnozowaniu zaburzeń ze spektrum autyzmu u dzieci i dorosłych

Test ADOS-2, czyli Autyzm Diagnostic Observation Schedule-2, to zaawansowany protokół diagnostyczny, który pełni istotną rolę w identyfikacji zaburzeń ze spektrum autyzmu, który może być stosowany u dzieci już powyżej 12 miesiąca życia oraz osób dorosłych. Stanowi on zestaw strukturalnych zadań i pytań, składających się z pięciu modułów, zróżnicowanych pod względem wieku i rozwoju językowego pacjenta, które pozwalają specjalistom w dziedzinie autyzmu dokładnie obserwować zachowanie i interakcje pacjenta w kontrolowanym środowisku.

Celem testu jest uzyskanie obiektywnych danych na temat umiejętności społecznych, komunikacyjnych i zachowania jednostki, które mogą sugerować obecność autyzmu lub innych zaburzeń neurorozwojowych. Dzięki ADOS-2 lekarze i terapeuci mogą dokładnie ocenić zachowanie pacjenta w różnych sytuacjach i wariantach wiekowych, co stanowi niezwykle cenny element procesu diagnozowania.

Terapia słuchowa Metoda Johansena

Dlaczego Trening słuchowy Johansena IAS?

Po pierwsze, jest metodą dostępną dla osób mieszkających daleko od różnych ośrodków, gdyż ma miejsce w domu dziecka;

Po drugie odbywa się w przyjaznym, bezpiecznym, domowym otoczeniu, co jest istotne dla wielu dzieci np. z całościowymi zaburzeniami rozwoju;

Po trzecie w trakcie stymulacji Johansena IAS nie ma konieczności rezygnowania z innych form terapii, jakimi objęte jest dziecko w tym samym czasie.

Od czego wszystko się zaczęło?

Twórcą treningu słuchowego jest dr Kjeld Johansen – duński nauczyciel i psycholog, dyrektor Bałtyckiego Laboratorium Badań Nad Dysleksją, wykładowca na Uniwersytecie Pedagogicznym w Kopenchadze. W swojej pracy Johansen oparł się na doświadczeniach dr Christiana A. Volfa.

Metoda Indywidualnej Stymulacji Słuchu Johansena oparta jest na specjalnie skomponowanej instrumentalnej muzyce, która obejmuje swoim zakresem różnorodne częstotliwości potrzebne do stymulacji.

Dla kogo przeznaczona jest metoda?

Pracuję z dziećmi, młodzieżą i osobami dorosłymi:

  • z opóźnionym rozwojem mowy;
  • z zaburzeniami koncentracji;
  • z dysleksją;
  • z zaburzeniami zachowania, ADHD,
  • z osobami z całościowymi zaburzeniami rozwoju;
  • z osobami z porażeniem mózgowym;
  • z zaburzeniami percepcji słuchowej;
  • z zaburzeniami uwagi słuchowej;
  • z nieustaloną lateralizacją słuchową;
  • z trudnościami w filtrowaniu dźwięków drugoplanowych;
  • z nadwrażliwością lub osłabioną wrażliwością na dźwięki;
  • z trudnościami w zrozumieniu i zapamiętaniu instrukcji, poleceń;
  • z trudnościami w uczeniu się języków obcych.

 

Czego możemy się spodziewać?

Stymulacja słuchowa wg dr Kjelda Johansena poprawia nie tylko przetwarzanie bodźców słuchowych, ale również:

  • rozumienie mowy;
  • czytanie;
  • artykulację;
  • zdolność utrzymywania uwagi i koncentracji na wypowiedziach ustnych;
  • komunikację;
  • samoocenę;
  • harmonizuje napięcie mięśniowe co wpływa pozytywnie na postawę ciała, utrzymanie równowagi, koordynację ruchów, motorykę.

Jak wygląda diagnoza?

Diagnoza w Indywidualnej Stymulacji Słuchu Johansena opiera się na badaniu audiometrii tonalnej oraz testach mowy utrudnionej w tym teście dychotycznym – istotnych dla procesu uczenia się aspektów prawidłowego przetwarzania bodźców słuchowych.

Diagnozę przeprowadzam jest podczas dwóch godzinnych spotkań. Podczas spotkania przeprowadzam:

  • wstępną diagnozę, wywiad z rodzicem;
  • audiometryczne badanie słuchu obejmujące badania jedno i obuuszne;
  • test dychotyczny;
  • badanie lateralizacji.

Na podstawie diagnozy przygotowywana jest zindywidualizowana płyta CD z planem codziennego słuchania w domu. Dziecko słucha płyt w domu przez ok. 10 – 15 min. Pierwszy etap Treningu Słuchowego trwa około 8 tygodni.

Po każdym etapie niezbędna jest Diagnoza Kontrolna. Wykonuje się ją co 6 – 8 tygodni.

Program Stymulacji Słuchowej JIAS trwa około roku, ale jest to orientacyjny czas. Wszystko zależy od uczestnika terapii i poczynanych postępów.

wspomaganie rozwoju dzieci

SkontAKTUJ SIĘ Z NAMI !